Saturday 29 May 2010

beware of the plastics

Önceki gün ilk kez Formspring'e baktım. Twitter'la birlikte (celebrity olmadığın sürece kim niye senin sürekli ne yaptığını bilmek istesin ki) dünyanın en gereksiz sitelerinden oldğunu düşünüyorum. Soru sorma kısmıyla bir problemim yok, hatta arkadaşlarıma durup dururken "Hadi bana bişey sor" yapmam oldukça sık görülen bir durumdur. Anlam veremediğim kısmı anonim olma potansiyeli (anonim olmasa bir anlamı yok zaten, kimliğini göstererek sormak isteyen başka bir şekilde zaten sorabilir). Anonimlikten nefret ediyorum. Başkası hakkındaki düşüncelerini o kişinin yüzüne söylemeye cesareti olmayan insanlara saygı duymuyorum. Mean Girls'deki "I love your bracelet, where did you get it" yapan Regina George misali sinir olduğu insana gidip "Aa Zerofeelings süpersin bloguna bayılıyorum" yapanlar bir, Formspring gibi yerlerde anonimlik arkasına saklanıp gıcık olduklarına saydıranlar iki. Eğer birini kırmaktan zevk alacak kadar gelişmemiş karakterliyse bir insan, kendi kırılmaktan korkup adını vermemesi anlaşılabilir sanırım. God knows böyle insanlardan sürüyle var ortalıkta. İşin anlaşılamaz kısmı insanlar neden kendilerini böyle tiplere hedef haline getiriyorlar? İnternet celebrity'si olma hevesi falan mı? "İlgi çekiyorum" diye kendi egosunu şişirmekten başka hiç bir amaçla insan bu derece taşlanmaya gönüllü olmaz çünkü. Blog'umda anonim yorumlara hiç bir zaman izin vermedim mesela, çünkü beni üzmek isteyebilecek insanların varlığının farkındayım ve hareketlerinden sorumlu olmayacakları şekilde bana ağzına geleni söyleyebilecekleri bir ortam yaratmak istemiyorum. Bazı insanları anlamıyorum.

No comments: