100% jesus

Dün akşam Outnet'ten bir email daha geldi. Siparişimizdeki Twenty8Twelve üstlerden biri ve kuzenimin gömleği Çin malı olduğundan Türkiye'ye gönderemiyorlarmış, Türkiye Çin malı ürünlerin ülkeye sokulmasına kısıtlama getirmiş. İlk kez böyle bir şey duydum, bu konuda bir bilgisi olan var mı?

Türkiye'ye geldiğimden beri şu online alışveriş muhabbeti burnumdan geldi yemin ediyorum, sinir stres içindeyim sürekli bu yüzden. Yok 150 euro sınırıydı, yok "3 ürün" limitiydi, yok yılda maksimum 5 kereydi bilmemneydi derken bir de bu çıktı başımıza. Çin malı ürün satılmıyor sanki hiç ülkemde. Böyle birbirinden idiotik yönetmeliklerle gelenlere mi kızayım, ürünlerini Çin'de ürettiren Sienna ve Savannah Miller ikilisine mi bilemiyorum. Yaşama sevincim gitti cidden dün sabahtan beri.

O ürünler iptal edilince geriye başka bir Twenty8Twelve üst, bir Marni sütyen, bir de olmayacağını bile bile zayıflama motivasyonu olsun diye aldığım bir See by Chloe kemer kaldığından siparişin tamamını iptal ettirdim. O kadarcık şey için 14 küsür euro shipping parası vermek ziyan göründü bir an gözüme, hem de sabahtan beri çok gerilmiştim bu gümrük muhabbetleri yüzünden. Ama o üstleri o kadar çok istiyordum ki, dün gece bir yandan tez stresi içinde olmamın da etkisiyle "Ama çok güzellerdi, çok istiyordum" diye geçirdiğim ağlama krizleri ancak annemin "Merak etme, İngiltere'ye dönünce acısını çıkartırsın"ları ile son buldu.

**

Sabah Taraf "gazetesinin" manşetinin "Daha Karpuz Kesecektik" olduğunu gördükten sonra fena halde tiksindim. Seviyesizlik diz boyu gerçekten. Gerçi Taraf gibi bir tabloidimsiden bahsediyoruz.

**

Dün yine tanışmamızın 1. dakikasında cam açmayı reddettiğim için kadının teki tarafından MSN'de engellendim. Kendisi zaten MSN'ini bana "sıcak bir sohbet" falan diyerek verdiğinden (ve sırf can sıkıntısından eklediğimden) böyle anında "Cam açsana" yapacağını tahmin etmiştim aslında. Yarı çıplak profil fotosundan da belliydi zaten. Böyle cinselliğe-o-kadar-açım-ki-muhabbeti-anında-cam-seksine-getirmeye-çalışıyorum türü kadınlar %99.9 erkek çıkıyorlar. Çıkmasalar da bu kadın tipini fena itici buluyorum, bana uzak olsunlar mümkünse. Kadınların cinselliklerini akıllarına estiği gibi, kafaları dik ve özgürce yaşamasının hastasıyım; ama bu kadar klas yoksunu bir biçimde karşısındakiyle 10 dakika bile konuşmadan külodunu gösterdiği profil fotoğrafı eşliğinde "Merhaba, oraldan hoşlanır mısın" diye konuya giren birini çekici bulma ihtimalim kesinlikle yüzde sıfır. Dediğim gibi, çok küçük bir ihtimal böyle tipler gerçekten kadın çıksalar bile bu şekilde hem kendilerine, hem de diğer kadınlara ayaklı vajina muamelesi yapmaları hiç hoşuma gitmiyor. Kadınların "hanım hanımcık" davranması gerektiğini falan düşündüğümden değil, bu davranış biçiminin ataerkilliği içselleştirmiş ve dolayısıyla kadına et muamelesi yapan insanlar tarafından sergilendiğine inandığımdan.

don't rain on my parade

Tam dün Outnet'e 14 euro shipping ücreti vermemek için Türkiye'ye bedava gönderen ASOS'tan Twenty8Twelve bir üst almıştım ki, bugün Outnet'in clearance'ı başladı. %85 falan indirim vardı çoğu şeyde, 6 euroya bir Diane von Furstenberg kot gördüm, o derece. Kuzenime haber verdim, herkes alacağını seçti, ama ben adresi ve kart detaylarımı girene kadar istediğim Sass and Bide yelek sold out olmuştu. Yerine alacak başka şey baktım 2 dakika, o arada kuzenimin Isabel Marant eteği de sold out oldu. O da başka şey bakınırken bir şeyler daha sold out olacak diye sinir stres yaptıktan sonra alışverişimizi tamamlamayı başardık. Yarım saat sonra falan Outnet'ten DHL Türkiye'yi arayıp olası gümrük vergisi hakkında bilgi alıp siparişimizi hala isteyip istemediğimizi haber vermemizi söyleyen bir mail geldi. Kuzenim DHL'i arayıp "150 euro altındaysa vergilendirilmemesi lazım, ama bazen gümrük memuru keyfi olarak 'Bu kadar şey 150 euronun altında tutmuş olamaz' diyerek vergi isteyebiliyor" cevabı aldı. 124 euro tutan ürünlerimiz yanlarında fatura ile gönderileceğinden öyle bir saçmalık yapamayacaklarını düşünüp Outnet'e siparişimizi yollamalarını söyledim. Ama daha sonra internette bazı forumlarda 150 euro altı olsa bile 3 üründen fazla şey sipariş verirseniz gümrüğe takılabildiğini okudum. T.C Gümlük ve Ticaret Bakanlığı resmi sitesinde sadece yılda 5 kere-2 ayda bir kere muhabbetinden ve 150 euro altının vergiden muaf olduğundan bahsedilmiş. "3 ürün" falan diye bir şey yazmıyor. Siparişimizde 5 ürün var. Eğer vergi istemeye kalkarlarsa fena halde sinir olacak ve "Resmi sitenizde böyle bir şeyden bahsedilmiyor" diyerek itiraz edeceğim. Kesinlikle böyle resmi bir dayanağı olmayan, keyfi olarak istenen haracımsı bir vergiyi ödemeye niyetim yok.

"Ne biçim ülke burası" demediğim gün geçmiyor cidden.

the gross honey badgerette of new zealand

Hayallerimin prensesi Lucy Lawless'ı bir porsuk olarak bile çok çekici buluyor olmam kendisine olan aşkımın nasıl bambaşka olduğunu gösteriyor sanırım.

whoever said money can't buy happiness simply didn't know where to go shopping

Şu son 1 aydır eve 6-7 paket geldiği için anneme bir süre online alışverişi durduracağımı söylemiştim ama ASOS'ta bu mega şirin çantayla Twenty8Twelve'lerdeki fena indirimi görünce kendimi tutamadım.

Kafayı şu aralar yine online alışveriş ile bozmuş durumdayım. İngiltere'ye ilk taşındığımda Amazon UK ve eBay UK sağolsun haftada 3-4 paket geliyordu eve, şu anda o kadar abartmış durumda değilim, thank the universe. Ülkemin saçma sapan gümrük yönetmelikleri yüzünden insan gönlünce alışveriş yapamıyor. O kadar zırt pırt değiştiriyorlar ki kuralları, takip etmek mümkün değil.

Bildiğim kadarıyla şu anda 150 euro üstünü vergilendiriyorlar, kozmetik ürünleri direk vergilendiriliyor, iki ayda maksimum bir kez olmak üzere yılda toplam beş kez vergisiz alışveriş yapılabiliyor sadece.

İlk olarak İngiltere'de vergilendirilme sınırının 18 pound olduğu düşünülürse 150 euro aslında iyi bir sınır. Ama 150 euroyu geçince atıyorum %20 vergi ödemekle kalmıyorsunuz, gümrük dosya açma bedeli falan filan adı altında 150 TL civarı bir miktar daha eklemişler en son kuzenim Net-a-Porter'den sipariş verdiğinde. Şu anda rakamları tam hatırlamıyorum ama sonuç olarak aldığı şey kadar vergi ödemek zorunda kalmış neredeyse. İngiltere'de gümrük vergisi işlem bedeli 8 pound, onu da "Yasal olarak benden böyle bir işlem bedeli alamazsınız, sizi mahkemeye vereceğim" diye bir email attığınızda anında iade ediyorlar.

İkinci olarak bu yönetmelik son kez değişmeden önce gümrük gayet keyfi işliyordu. Şu anda nasıl işliyor, kuzenimin sınırı 10 euro aşan elbisesinin vergilendirilmesi herkese istisnasız uygulanan bir durum mu bilmiyorum. Ama benim geçen Haziran'da İngiltere'den getirttiğim, üzerinde fiyatı olduğu gibi yazan ve gümrük sınırının 2 katından da fazla fiyatlı Balenciaga çanta gümrüğe takılmamıştı. İlginç.

Kozmetik ürünlere yapılan istisnanın idiotikliğinden bahsetmeyeceğim bile.

Son olarak, bu yok yılda beş kere, yok iki ayda bir kere falan türü saçma sapan sınırlama nedir? Param var harcamak istiyorum kardeşim, size ne? 0 beden bir insan olmadığımdan Türkiye'deki mağazalarda doğru düzgün giyecek şey bulamıyorum. Sol ayağımdaki kırık yüzünden özel bir tabanlık kullanmak zorundayım, o yüzden daha geniş ve ayak numaramdan büyük ayakkabı almak zorunda kalıyorum, Türkiye'deki ayakkabıcıların %99'u standart genişlikte ve en büyük numarası 40 olan ayakkabılar satıyor. Şu anda tez yazıyorum, Türkiye'de bulunmayan İngilizce bir kitaba ihtiyacım oluyor her hafta. Siz ne hakla benim yurtdışından alışveriş yapma ihtiyacımı kısıtlayabilirsiniz ki? İhtiyacım olan şeyleri normal fiyatlara bu ülkede bulundursanız zaten başka yerden almama gerek kalmaz. Böyle abuk kurallar uydurdunuz diye Türkiye'den mi alacağım sanıyorsunuz alacağımı? Çok acilse yurtdışındaki bir tanıdığıma getirtirim, değilse İngiltere'ye dönünce kendim alırım size daha fazla para kazandıracağıma. Akıl hiç çalışmıyor işte.

**

Dün babamla kız arkadaşının aldığı hediyeyi değiştirmek için Mudo'ya gittim. Bana aldıkları elbise göğüslerimi o kadar bastırıyordu ki, nefes alamıyordum. Ve beni yaz başından beri neredeyse her haftasonu bikiniyle gören babamın bana o elbisenin küçük geleceğini anlaması gerekirdi diye düşünüyorum. Neyse, gidip değiştirecek başka şey aradım dün Mudo'da bir saat. Çoğu şeyin bedeni yoktu, large'ını bulabildiğim her şey de hoşlanmadığım derecede sıkı geldi. Sonuç olarak odama gayet gereksiz bir tablo almak zorunda kaldım o elbiseyi değiştirebilmek için.

Bunu okuyanlara bir not: Eğer hediye alacağınız kişi gayet zayıf bir insan değilse, hediye olarak giysi almayın. Başkasının bedenini çok büyük ihtimalle tutturamazsınız.

Şu ana kadar benim özellikle istediğim bir şeyler dışında bana hediye alınan çoğu şeyi değiştirmişimdir. Çünkü benim ne istediğimi, neye ihtiyacım olduğunu ben söylemeden birinin bilebilmesi mümkün değil. O yüzden hediye çeki taraftarıyım fena halde. Hediye olarak kitap ya da elektronik satan bir mağazanın hediye çeki beni dünyanın tüm giysilerinden daha mutlu eder.

damnesia

Gün geçmiyor ki Beynini Tokatlayasım Gelen İnsanlar Listesi'ne yeni bir isim eklenmesin.

Bir forumda "piece of crap"ten başka tanımlayacak söz bulamadığım, yer israfı şöyle bir yazıya denk geldim:

Yalnız ve mutsuz kadınlar topluluğu: Feminist kadınlar

Yazarı kimdir, nedir bilmiyorum; bilmek de istemiyorum. Ama dahi anlamında olmayan ki'nin bitişik yazılması gerektiğini henüz öğrenememiş bir "yazar" olduğu kesin.

Yazı şöyle başlıyor:

İsterseniz önce “Feminist Kadın” kime denir açıklamaya çalışalım. "Feminist Kadınlar Topluluğu" İslâm'ın kadını ezdiğini, kurtarılması gereken ikinci sınıf insan muamelesi uyguladığını ve kendilerince bu ezik kadın sınıfına cumhuriyetin gûya haklar tanıdığını savunan ancak bana göre birliktelik yaşayacak ve kendilerini özel hissettirecek bir erkek bulamamış, günü birlik ve geçici ilişkilerle kendini çaresizce avutmaya çalışan, yalnız, mutsuz ve erkeksiz kadınlar topluluğudur.

Acınası yalnızlıklarında öylesine boğulmuş bir durum içinde bulunurlar ki; kendileri dışında kalan kadın topluluklarını cahil ve aptal olarak tanımlarlar.

Gerisini okuma gereği duymadım.

İlk olarak:

- "Feminist kadın"ın kim olduğunu bu tipten öğrenecek değilim, LOL.

Ayrıca:

- Feminist bir kadınım ben. Yalnız da değilim, mutsuz da. Avunmak istememi gerektirecek bir durum yok, hayatımdan son derece memnunum. Hetero değilim, ama olsaydım ve "erkek bulma" arayışım olsaydı da bulurdum eminim*. Yine de kendimi "özel" hissetmek için (kadın ya da erkek) birilerine; günü birlik ya da uzun süreli herhangi bir ilişkiye ihtiyacım yok. Ben kendimi bir erkek (ya da bir ilişkim olan herhangi birisi) üzerinden tanımlamıyorum. Varlığım başka bir insana bağlı değil.

Şimdi ben mi acınası haldeyim; kadının sosyal, ekonomik ve yasal olarak erkekle aynı seviyede olmasına çalışan hemcinslerini düşman görecek kadar beyni yıkanmış bu kadın modelleri mi?

* Bulamasaydım da problem benim feminist olmam değil; karşıma çıkan erkeklerin feminist bir kadınla beraber olmaya cesaret edemeyen, seksist adamlar olması olurdu.

keyboard fantasist

Blog'uma gelen insanların Google'da ne aratarak geldiklerine bakıyorum arada bir. Çoğunluk "Nasıl cool kid olunur" diye ya da nickimi aratarak geliyor (o 2. grubun kimlerden oluştuğunu merak ediyorum hatta zaman zaman). Arada bir de geçen haftaki Imovane konulu post'umda da bahsettiğim, bana "Bu ne be?" tepkisi verdiren şeyler aratarak geliyor insanlar. Şöyle ki:

Son ikisi, özellikle de ortadaki çok rahatsız edici. Yazdıklarımı okuduklarını sanmam, ama böyle leş insanların hayatıma azıcık da olsa bir şekilde teğet geçmiş olmaları beni çok, çok rahatsız ediyor. İlgili tüm tarafların tam ve özgür rızası ile gerçekleşen seksin hiç bir türüne "sapıklık" gözüyle bakmam, seks arıyor olmanın da yanlış hiç bir tarafı yok, ama 2. aramadaki bariz pedofili ve 3. aramadaki kadını cinsel organının darlığıyla ölçen (hetero)seksist bakış açısı inanılmaz biçimde sinirime dokundu. Midem bulandı gerçekten.

Zihniyetinize sıçayım.

**

Bir de bugün birkaç insanın blog'uma Google'dan "Amy Winehouse'un ölümüne ailesinin/eşinin tepkisi" falan diye aratıp geldiğini gördüm. Amy Winehouse boşanmıştı bildiğim kadarıyla, ama konumuz bu değil. Üstüne sosyoloji essay'i yazılası bir konu gerçekten. Size ne kardeşim ailesinin ya da eşinin tepkisinden? Ailesi misiniz, eşi misiniz, değilsiniz. Başkalarının üzüntüsünü görmeyi neden istiyorsunuz ki, neden birilerinin üzülmesi sizin için entertainment değeri taşıyor? Sinir bozucu.

ultraviolent

Amy Winehouse'un ölümüne hala inanamıyorum. Dün akşam annemin "Amy Winehouse ölmüş" demesine verdiğim "NE?!" tepkisini üzerimden atamıyorum. Haber ilk kez duyulmaya başladığında ve ölümü henüz onaylanmadığında bazı kaynaklar komada olduğunu söylüyordu, o yüzden ölmediğine dair umudum vardı sanırım. Saçma geliyor farkındayım, ama ölmemiş olmasını bekliyordum nedense. Birkaç saatte bir adını Google'lıyorum, ama tabii ki Amy hala ölü. Saçma, dediğim gibi. "Bekliyorduk zaten" tepkisi vermiş çoğu insan. Ben beklemiyordum. Ya da bu kadar erken beklemiyordum diyelim. Üzüldüm.

**

Türkiye'de gazete okuyan, haber izleyen biri değilim. Açıkçası bu ülkede haberler o kadar depresif ki, içimi inanılmaz bir umutsuzlukla doldurmaktan başka işe yaramıyorlar. Ama takip etmesem de bu aralar birbirinden fena kadına şiddet haberleri beni bulmaya başladı.

İlk olarak anneannemlerin bir komşusunun BİM'de çalışmaya başladığı için "Erkeklerin sana bakmasına neden izin veriyorsun" diyerek eşini önce boğmaya çalıştığını, kadın kaçmaya çalışınca da cebinden çıkardığı kloroformlu bir bezle bayıltıp yüzüne ve vücuduna kezzap döktüğünü duydum. Cuma günü gazetede okuduğuma göre adam tutuklanıp ertesi gün serbest bırakılmış. Kadının anneanneme söylediğine göre adam bu kadar yaptığından sonra bile hala kadını "Eğer beni terk edersen ailenin hepsini kurşuna dizerim" şeklinde tehdit ediyormuş.

Daha sonra ise annemlerin ortada bıraktığı bir gazetede Hatay'da 21 yaşında, geçen sene anne olan bir kadının eşinden ayrılıp evine döndükten sonra ailesi tarafından öldürüldüğünü okudum. Artık "kullanılmış mal" olduğu ve onu kimsenin istemeyeceği gerekçesiyle. Kızın 14 yaşındaki kardeşinin anlattığına göre baba, amca ve diğer aile bireyleri salonda oturup çay içerken kızı nasıl öldüreceklerini tartışmışlar; daha sonra amca kızın kilitli tutulduğu odaya gitmiş, ona bir bardak su vermiş, bilmemkaç kere kurşunlayıp daha sonra da o odada ölsün diye kapıyı üstüne geri kilitlemiş. Amca tutuklanmış, suçunu itiraf etmiş, diğer aile bireyleri tutuklanmadı bildiğim kadarıyla.

Bu haberin üstünde de burnunu kesip üstüne kaynar su döktüğü için terk ettiği eşiyle barışmayı kabul etmediği için sokak ortasında, çocuğunun önünde bıçaklanan bir kadının hikayesi vardı. Adam kaçmış ve hala bulunamamış.

Böyle adamlara insan demeye bile dilim varmıyor. Ve böyle erkeklerin varlığından haberdar oldukça heteroseksüel olmadığıma bin şükrediyorum.