Placebo'nun Black Market Music albümündeki en sevdiğim şarkıydı Blue American. Albümün göze çarpmayan şarkılarından da olsa özeldi benim için, neden bilmiyorum. Black Market Music de favori Placebo albümüm olmasa da benim için en özel albümleri, grupla o albümle tanıştığımdan olsa gerek.
Deli gibi Placebo sevdiğim, deli gibi herhangi bir şeyi sevebildiğim günleri özlüyorum. Evet, Placebo hala tüm zamanlarımın favori grubu, ama o obsesif sevgiyi hiç bir şeye duymuyorum çook uzun zamandır. Sabah uyanınca ilk kez Brian Molko'nun yüzünü göreyim diye tavana posterlerini astığımı, gazete ve dergilerde gördüğüm her Placebo haberini kesip sakladığımı, televizyonda görünce (ki o zaman -2000 falan- Placebo'yu televizyonda görme olasılığı çok çok azdı) heyecandan kalbimin sıkışıp nefes almakta zorlandığımı, bütün gün her boş zamanımda Brian'la tanışma hayalleri kurduğumu, sabahtan akşama fanfic okuduğumu, bir sürü para ödeyip üye olduğum Placebo Fan Club'tan üyelik kartım geldiğinde nasıl mutlu olduğumu, Placebo konserlerinin mutluluktan ağladığım nadir zamanlar olduğunu hatırlıyorum; bunları özlüyorum. 9 Aralık 2000 konserini özlüyorum en çok, ve bir şeylere takabilmeyi.
I wrote this novel just for you
It sounds pretentious but it's true
I wrote this novel just for you
That's why it's vulgar
That's why it's blue
and I say, thank you
No comments:
Post a Comment