Tuesday 1 January 2008

make way for the s.o.b.

Hayatımın en iğrenç gecelerinden biriydi sanırım. O kadar korkunç başladı ki 2008, daha kötüsünün başıma gelemeyeceğini düşünüyorum. Evet, tek olumlu yanı bu sanırım. Dün insanlara söylemek isteyip aşırı alkol nedeniyle söyleyemediğim bazı şeyleri burada söylemek istiyorum:
-Oğuz, gerçekten benim için önemlisin. Dün gece sen olmasaydın gerçekten yaşayamazdım sanırım, sağol. Ayrıca o geceden beri senden çok özür dilemek istediğimi, hatta 2 günde bir rüyalarıma girdiğini, ama korktuğum için yapamadığımı bilmelisin.
-Altay, hayatım boyunca pek çok piç erkek modeliyle tanıştım, ama senin içlerinde en pisliği olduğunu asla tahmin edemezdim. Bütün o yaptığın "geriliyorum"lar, çok ahlaklı ve iyi çocuk lafların, hepsi gözümün önüne geldikçe ne kadar salak hissediyorum, bilemezsin. Seni gerçekten öyle birisi sandığıma inanamıyorum ya cidden. Ben dışarda 2 saat ağladıktan sonra içeri geldiğimde senin kızın tekini direk ayakta sikmene tanık olmam ve şapır şupur seslerinizi bile duyabiliyor olmam gerçekten şu ana kadar herhangi bir insanın bana yaptığı en büyük orospu çocukluğuydu. O kadar rezil ve bayağı bir davranış beklediğim en son insandın. Bundan sonra seni "Allah belasını versin inşallah"lar ve çeşitli küfürlerden oluşan şeyler eşliğinde hatırlayacağıma emin olabilirsin. Kendinle nasıl yaşıyorsun bilmiyorum. Umarım en yakın zamanda bir kamyonun ya da öyle birşeyin altında kalır ve o sırada sen de beni hatırlarsın.

Last.fm'de listenizden birilerini silince "Aw, sorry to hear it didn't work out between you two" demesi ne kadar ironik.

2 comments:

ilke said...

"Lütfen yağmurlu bir havada araba kullanırken emniyet kemerini takma ve kaza yapıp camdan dışarı fırladığın zaman sen de beni hatırla"

This is İpek.

not anymore said...

oha