honey i shrunk the audience

Hala çok garip ve deli gibi gerçekçi rüyalar görmeye devam ediyorum. Methylphenidate hydrochloride, bilinen adıyla Concerta adlı sevgili ilacımın yan etkilerinden kaynaklanan şekilde, kendimi Disneyland'deki uçuş simülatörü modundaki sürekli sağa sola savrulduğunuz hareketli sinemalardaki gibi hissediyorum rüyalarımda. En ufak detaylarına kadar da hatırlayarak uyanıyorum. Dün gece eski lisemde patlamalarla geçirdiğim ve her patlamada ucu ucuna hiç sevmediğim -ve tahminen beni hiç sevmeyen- alakasız birinin yardımıyla kurtulduğum çok uzun bir geceden sonra, sonunda kendimi bir uçakta buldum. Tam kurtulacağımdan emin olmuştum ki, birden garip şeyler olmaya başladı. Gökyüzü uçaklarla doluydu ve yanımızdaki uçaklar birden her yerde uçuşmaya başlayan bombayı andıran ışık toplarının çarpmasıyla düşmeye başladılar. Benim uçağım da birden düşmeye başladı. Yere çakılana kadar geçen süre içinde ölmeden önce kime ne söylemek isterdim diye düşündüm, uçak düştü, ben söyleyemeden öldüm.