Spark, zing ne derseniz deyin, ona bayılıyorum. Biriyle tanıştığım anda birden o elektriği hissetmeyi, konuştuğumuz ilk cümleden sonra onun hayatımda çok önemli bir yere sahip olacağını anlamayı seviyorum. Spark olmasını seviyorum. Bugünlerde yine oldu. Uzun zamandır olmadığı kadar şiddetliydi bu sefer hem de. "Aslı 2" gibi bir durumdu hatta. Korkuyorum ama. O da hissetmiş midir acaba? Umarım hissetmiştir.
Birinin yazdığı şeyleri okuyup fotoğrafına bakarak sevdiği şarkıları dinlemenin heyecandan midemi sıkıştırması stalker'lık sayılır mı? Tamamen arkadaşça amaçlarım olduğuna göre, sanırım sayılmaz.
~~one day, i know, we'll find a place of hope, just hold on to me. with love comes the day, just hold on to me. one day there'll be a place for us. one day there'll be a place called home.
No comments:
Post a Comment