hello, i'm neurotic

Fashionalism yazım için Volcom'un sitesine bakarken çok sevgili Volcom t-shirtümü kaybettiğimi fark ettim. Sadece onu elde etmek için Paris sokaklarında tek başıma elimde metro haritasıyla 4 saat boyunca 10 cümleden ibaret Fransızca'mla skateshop arayan ben, pek değerli t-shirtümü en kısa zamanda bulmalıyım evet. Tabii bulabilmek için önce kendi odasını kendi toplayan bir insan olmam gerekirdi. İstanbul'a taşınana kadar hayatında yatağını toplamamış bir insan olduğumdan bahsetmiyorum bile. Hatta hayatımdaki ilk çarşaf değiştirmemi, o özel deneyimi İlke'yle paylaşmış olmam yüzümde "ah anılarr" tarzı bir gülümsemeye neden oluyor. Anılar dediğim de bu senenin başı evet. İşte o kadar dağınık bir insanım. Ve konuyu da dağıttım sanırım. Neyse, İlkecim aylar sonra o çarşafları geçen haftaki İstanbul'a gidişimde değiştirdiğimi bilmeni istiyorum. Hem de tek başıma başardım bunu.

Bugün çok hastayım. Grip, boğaz ağrısı ve üstüne bir de ruh halim birleşince hiç de katlanılabilir bir kombinasyon olmadı malesef. Bütün gün oturduğum yerden toplam sadece 20 dakika falan kalkmış olabilirim. Hiçbirşey yapmak istemiyor canım. Benim gibi son derece ortam çocuğu bir insanın Alsancak'a bile gitmek istememesi gerçekten dandik bir durum. Evet gerçekten eğlenemiyorum. Gerçekten.

Bu arada bugün Fransa, Almanya, Lüksemburg, Belçika ve Hollanda'da hiç Topshop olmadığını öğrendim. Birden onlara acıdım.