Tuesday 3 February 2009

help, i can feel

En son yazımın son kısımlarını hiç hatırlamıyor olduğumu fark ettim bir anda, ilaçla uyuduğum zaman sabah hatırlamıyorum son yaptığım şeyleri. Aşırı alkol almak gibi tamamen, ilginç.

Karına sıçtığımın İngiltere'sinde trenler, bilmemneler, hiçbirşeyler çalışmıyor şu an, Canterbury'de tıkılmış durumdayım. Okulların ve işyerlerinin tatil olmasını fırsat bilip Nikki'yle Londra'ya gidecektik ki trenlerin iptal olduğunu fark ettik. Lisa da gelemiyordu buraya yolların buzlu olması nedeniyle. Yani gelebiliyordu da, Perşembe yeni bir kar fırtınası bekleniyormuş, geri dönemez diye gelmek istemedi. Benim "İstanbul'u özledim, arkadaşlarımı özledim, ne zorum vardı da buraya geldim, ne garip ülke burası ya, siz İngilizler de bir garipsiniz zaten, hem de PMS'im, seneye kalacak evim bile yok" diye ağlamaya başlamam üzerine kızcağız neye uğradığını şaşırıp "Tamam dur hemen giyinip yola çıkıyorum" moduna geçti. Depresyonum azaldı birden. Vodka-lemonade içerek onu bekliyorum şu anda. Lemonade dediğim limonata değil gerçi. Geldi sanırım.

No comments: