Wednesday 14 March 2012

pick another stranger and fall in love

Manchester öncesi birisi netten bana mesaj atmıştı. O günden beri de sürekli (and I do mean sürekli) telefonda mesajlaşıyorduk. Normalde havadan sudan konularda mesajlaşmaktan ya da günde 50 kere atılan canımlı cicimli mesajlardan fazlasıyla nefret ederim; ama nedense bu insanla sürekli iletişim içinde olma ihtiyacı hissediyorum. Pazartesi akşamı ilk kez görüştük. Alakasız dünyaların insanları olmamıza rağmen ilk andan itibaren süper anlaştık. Normalde yeni insanlara ne diyeceğimi bilemem, gerilirim, ağzımdan çıkacak her cümleyi kafamda önce 2-3 kere düşünürüm. Bu kızla hiç öyle değil. Ağzıma geleni söylüyor ve aptal/komik görüneceğim diye en ufak bir kaygı hissetmiyorum. O da aynı şekilde. O yüzden hiç acayip sessizliklerin ya da garip "Oha, bunu dediğine inanamıyorum" türü anların olmadığı süper rahat bir yemek yedik. Sonra kokteyl içmeye gittik. Hayatımda ilk kez gece bitsin istemedim, yürümekten nefret eden biri olarak "Hadi çıkıp nehir kenarında yürüyelim" dedim. Gecenin bir yarısı London Eye'ın altında Big Ben manzaralı bir bank bulup oturduk. Saatlerce saçma sapan şeylerden bahsettik. Çok, çok, çok güzeldi.

.

Dün de bütün akşam birlikteydik, inanılmaz eğlendim. Londra'ya Léon açılmış, orada midye yedik. Sonra da De Hems diye bir Hollanda barına gittik. Sevdiğim biraların çoğu vardı, çok mutlu oldum.





Öte yandan, görüştüğüm bir çift vardı. Biriyle çok iyi anlaşıyoruz, ama birkaç saçma davranışına denk geldikten sonra diğerinden soğumaya başladım. Garip, sahiplenici ve kontrol edici tavırlar içine girmeye başladı. Ve bu davranışlarından rahatsız olduğumu söylediğimde beni manipüle/sinir etmek adına mesajlarıma ertesi gün falan cevap veriyor. Cezalandırır gibi. Böyle manipülatif davranışlara hiç gelemiyorum kesinlikle. Özellikle de birden fazla insanın dahil olduğu ilişkilerde bu tür drama kraliçesi modu davranışlara hiç yer yok. Ve tahmin ediyorum ki, biriyle olan ilişkimi kesersem, diğeriyle de kesmek zorunda kalacağım. Buna kısmen canım sıkılıyor. Bir yandan da rahatlayacağımı hissediyorum. Bir tane demanding insan bile bana fazla gelirken, son 1 haftam sürekli bana mesaj atan 3 insanla geçti. Hayatımda kendime ait hiç yer kalmamış, zamanımın çoğu başkalarına ait hale gelmiş gibi hissediyorum. Bu bahsettiğim çift çok fazla zamanımı talep eder hale geldi. Daralıyorum. Bu çok eşlilik muhabbeti sandığımdan daha zor. Ya da bazı insanlar genel olarak zor. Bilemiyorum.

2 comments:

crazy said...

Zaten normalde çok eşlilik zor bişeydir.Ne kadar bize daha fazla özgürmüşüz falan gibi gelsede zordur çok eşlilik.Düşünsene tek eşlilikte sadece 1 kişinin sorumluluğunu alırken çok eşlilikte 1den çok kişinin sorumluluğunu alıyorsun eğlenceli ama bir yerdede kasıntı oluyor çünkü dediğin gibi kendine fazla vakit ayıramadığını görüyorsun sonra.Hem senin gibi çok rahat düşünenler olmuyor çok eşliliktede kasıntı olanlarda var kısaca!

zerofeelings said...

İnsan ilişkileri çok karmaşık.

Neden bunca yıl "hiç eşli" yaşadığımı anladım denebilir.