Thursday 16 December 2010

live a simple life in a quiet town?

Londra'da yine kar yağıyor. Haftasonu da aralıksız yağacakmış. Pazartesi Türkiye'ye dönmem gerekiyor, lütfen Heathrow kapanmasın.

Salı akşamı dışarıdaydım, "Sen Cumartesi Klub Fukk'ta değil miydin" diye bir kız geldi yanıma. Konuştuk, telefonumu istedi, sabah uyandığımda "Pazar günü yemeğe çıkmak ister misin" diye mesaj atmıştı. Önce bana yemek pişirmeyi önerdi, ama tanımadığım birinin evine gitmek istemediğimden dışarıda buluşmamızın daha iyi olacağını söyledim. Pazar günü nehir kıyısında İtalyan yemeye gideceğiz. Is this a date, sevgili okuyucular? Emin olamadım.

İngiliz göçmen yasası 10 gün önce değişti. Normalde İngiliz üniversitelerinden mezun olanlara 2 yıllık bir iş bulma ve çalışma imkanı veriliyordu, o vize kaldırıldı. Ayrıca bundan sonra çalışma izni çooook zor verilecek, eskiden verilen insan sayısının 10'da biri falan alabilecek ancak.

Tezimi Eylül'de teslim ediyorum, öğrenci vizem de Ekim'de bitiyor. Diplomam/sonuçlarım Aralık gibi gelecek. Ama ben Londra'da nasıl iş bulacağım o zaman Türkiye'den? Bu çok sinirimi bozmaya başladı. Ne yapabilirim?

1- Laf olsun diye doktoraya başvurmayı planlıyorum. En kötü ihtimalle gitmem.

2- Amerika'nın LGBT-friendly birkaç büyük şehrinde ve Amsterdam'da iş ya da doktora olanaklarını araştırmaya başlayacağım.

3- Türk medya kuruluşlarının birinin Londra ofisinde ya da Londra'daki Türk Konsolosluğu'nda iş bulmama yardım edebilecek birileri var mı diye bakacağım bu gidişimde.

Günün birinde Türkiye'ye dönmek istiyorum, ama şimdi değil. Hem gay, hem poly, hem de kinky bir insan olarak Türkiye'de yaşayabileceğimi sanmıyorum şu anda; özellikle poly ve kinky bir yaşam tarzını yeni yeni keşfetmeye başlamışken. Türkiye bunların birine bile açık değil, üçü birden insanlara fazla gelir kesinlikle. Kimliğim hakkında asla birşey gizlemek istemiyorum potansiyel bir işverenden, bu da Türkiye'de iş bulma olasılığımı çok azaltıyor. Ayrıca sosyal hayatım ölecek Türkiye'ye gelirsem, bu bahsettiğim yaşam tarzlarının üçünü birden paylaşan bir mekan ya da arkadaş grubu bulmam imkansız orada. O yüzden en az 3-4 yıl daha "hayatımı yaşayabileceğim" bir ülkede olmak istiyorum, settling down ruh haline gelene kadar.

Mezun olduktan sonra ne yapabileceğim konusunda önerilere açığım.

No comments: