Saturday, 14 May 2011

it's only you, beautiful

Disclaimer: Bu depresif bir post. Moraliniz bozulursa sorumluluk kabul etmiyorum.

Ayda bir gün falan depresyon çöküyor üzerime. Dün sabah ve bu geceye paylaştırdım bu ay. Dün sabaha karşı rüyamda eski sevgilimi gördüm. Yılda birkaç kez oluyor bu, bombok hissederek uyanıyorum ve kendime gelmek baya zaman alıyor. Genelde detaylar saatler içinde siliniyor kafamdan, ama onu her rüyamda görüşümde sarılıyoruz ve rüyamda bile gayet net bir şekilde kokusunu alıyorum. Boynunun nasıl koktuğunu hatırlıyorum, yıllardır o kokuyla karşılaşmamış olsam bile. Kokunun en zor unutulan his olduğunu söylerler, öyle galiba. İnsanları genelde parfümleriyle özdeşleştiririm (haftada bir parfüm değiştiren tipler değillerse). Ve belirli dönemler kafamda o zaman kullandığım parfümlere göre kategorize edilirler. Mesela 12 yaşımda ilk kez platonik aşık olduğum insanın saçlarına sıktığı parfümün kokusunu hala hatırlıyorum, neredeyse 10 yıl geçmiş olmasına rağmen. Ama bu eski sevgiliden başka teninin doğal kokusunu ezberlediğim insan yok.

O insan benim aşık olmaya en yaklaştığım kişiydi. Çok kez aşık olduğumu düşündüm, ama geriye bakıyorum da, olmamışım. Çünkü aşık olsaydım, ayrılığın üstesinden gelemezdim diye düşünüyorum, dayanılmaz olurdu. Hiç atlatamayacağımı düşündüğüm, dayanamayacağımdan emin olduğum ve sırf o insanın yokluğu yüzünden mide bulantıları içinde geçirdiğim zamanlar oldu. Ama o hisler artık eskisi kadar güçlü değil. Artık o eski sevgili arada bir aklıma geldiğinde içimin ağır bir hüzünle kaplanmasına neden olan, ama hayatımın günlük akışını etkilemeyen biri haline geldi. Yine de ayrılmamızın üzerinden yıllar geçmiş olmasına rağmen hala içimi sızlatabiliyor kendisi.

Sizce aşk nedir o zaman? Ayrılık acısının seneler sonra bile hiç azalmadan insanın ağzına sıçıyor olması mıdır, yoksa azalsa bile her zaman insanın içinde var olan bir şeye dönüşmesi midir? Ya da belki insan daha önce hiç aşık olup olmadığı sorulduğunda düşünme ihtiyacı hissediyorsa, aşık olmamış demektir.

Bu kız bana bu şarkının sözlerini hissettiriyor:



I shot the pilot,
I'm begging you to fly this for me
I'm here for you to use, broken and bruised
Do you understand?

It's only you beautiful, or I don't want anyone

If I can choose it's only you

3 comments:

İDEA said...

Aşk,
Üzerinden yıllar bile geçse, O üzüldüğü zaman senin bunu hissedip onu arama ihityacı duymandır.

Aşk kolay kolay koparılacak bir bağ değildir.

zerofeelings said...

şu ana kadar üzüldüğünde hissettiğim tek bir insan olmadı, aşktan öte bir bağla bağlı olduğum annem de dahil.

pek mümkün olmayan bir şey gibi geliyor bana sanki?

İDEA said...

Bilmem,ben yaşıyor ve yaşatıyor olduğum için belki de garip gelmiyor bana.
Ama seni de anlamıyor değilim. İnanmak için yaşamak lazım bunu en derinden.