humble brag

Pazar akşamı bir drag king yarışmasına gittim. Gayet "Hadi artık" modunda yarışmanın başlamasını bekliyordum ki, birden önümde Wendy Delorme belirdi. Eğer blogumu takip ediyorsanız, geçtiğimiz ay London Lesbian and Gay Film Festival pro-sex feminism gecesinde Too Much Pussy: Feminist Sluts in the Queer X Show adlı bir film izleyip ne kadar obsesif derecede filmden bahsettiğimi biliyorsunuz. Dolayısıyla filmdeki başrol oyuncularından birini karşımda görünce nasıl bir şok/starstruck moment yaşadığımı tahmin edebilirsiniz.

Gecenin fotoları daha upload edilmemiş, edilince eklerim, o zamana kadar bununla idare edin.

İşin en uyuz tarafı, her zaman gittiğim bir bar var, Wotever adında. Bu gece performansı olacak gruplardan birinin Fransa'dan gelirken arabası bozulduğundan onların yerine sahneye Wendy çıkacakmış. Ve ben essaylerim yüzünden o kadar sıkışmış haldeyim ki, normalde "Olsun ya 1-2 saat gider gelirim" diyecek olsam bile bu kez gerçekten zor yetişeceğinden gitme ihtimalim yok. Kafamı duvarlara vurasım geliyor. Of.

Son olarak, size "humble brag" kavramından bahsetmek istiyorum. Kendinizi kötüler gibi ya da bir şeyden şikayet eder gibi görünüp aslında övündüğünüzde bu bir adet humble brag oluyor.

Örnek: Şu İstanbul sokakları çok fena, pijamayla kola almaya çıkmış halimin neyine laf atıyorlar bilmiyorum.

Ya da: Amerika turumdan yeni geldim, 11 saat uçak yolculuğu da hiç çekilmiyor, çok fena.